Sinan KAVRAKOĞLU
  • 12/02/2016 Son günceleme: 22/02/2016 09:41
  • 4.423

En Sevgiliye en yakın olduğun an ve yerde olabilmek ve O’na olan aşkını doyasıya hissedebilmek.

Secdelerde erimek, zikirlerde dem almak… Aldıkça coşmak, coştukça Allah deyû deyû yanmak ve yandıkça olmak… Yok olmak. Hiç olmak...

Bizi yaratan ve yaşatan Allah’a sonsuz hamd ve sena olsun ki tekraren lütfetti Beytini ve Habibini ziyaret etmeyi… Rabbim gönlü orada olan kardeşlerimize en kısa zamanda gitmeyi lütfetsin.

Yüreğimizin ve ruhumuzun gerçek yuvasına, evine yüz sürmenin sonsuz huzur ve mutluluğunu tadarken, sanki bin yıldır uzak kaldığımız, hasret çektiğimiz evimize kavuşmanın sağanağıdır gözlerimizden boşalan.

Ve kâinatın merkezi olan o kutlu Beyt’i, Kâbe’yi ilk gördüğümüzde yaptığımız, kabul edileceğine hiçbir şüphemizin olmadığı dua… Ey Rabbim ne kadar Yücesin ki milyarlarca insanın o anda yaptığı duaları kabul edensin…

Ey Kainatın tek ve mutlak Hakimi Rabbim! Ey sonsuzluğun sahibi Rabbim! Ey sevginin sahibi Rabbim! Ey şefkatin sahibi Rabbim! Ey affetmenin sahibi Rabbim! Senin kudretinin ve gücünün sonsuzluğuna hiçbir şüphe yoktur.

İlahi! Çoraklaşmış, susuz kalmış kupkuru ruhlarımızı rahmetinle, merhametinle aşkınla besle. Besle ki helak olmayalım. Besle ki bu dünyamız da ebedi dünyamız da hüsran ve zillet olmasın. Yoksa sadece bedenlerimiz değil ruhlarımız da toprak olur…

Kâbe’den, arzın kalbinden kalbin sahibine ve kalbin sahibinin Habibine yolculuk başlar… Sevgililer sevgilisine hicret. Elbet o hicret edeple, tevazuuyla, kendini adamakla olacaktır… Kendinden vazgeçmekle olacaktır. Sahi vazgeçebilir miyiz kendimizden?

Ve Medine Minberi… Tek liderim, tek önderim; Efendim. Anam, babam, her şeyim sana feda olsun Ya Rasulallah.

Sen ki “beni görmediği halde bana iman eden kardeşlerimi özledim” dedin. Ey efendim o kutlu Rıdvan Biatında bizim ellerimiz de senin o mübarek ellerinin altındaydı. Biz de sana can-ı gönülden biat ettik Efendim. Biz seni hiç görmediğimiz halde canımızdan aziz bildik efendim. Vallahi seni herkesten ve her şeyden çok sevdik efendim…

Uhud’da, Bedir’de Cebel-i Nur’da, Sevr’de hep seninleydik Efendim

Bize seni hiç görmediğimiz halde her daim seninle olmayı lütfeden Rabbimize sonsuz hamd-ü senalar olsun Efendim…

Gözümüz Kâbe’de, yüreğimiz Kâbe’de… Yeter ki Rabbim “buyur kulum” desin bize. Ve biz de uyalım o kutlu davete; “Lebbeyk! Allahumme Lebbeyk! Lebbeyke la şerike leke lebbeyk! İnnel Hamde venniğmete, leke vel mülk. La şerike lek!”

Tekrar buluşmak üzere, vesselam.

Yazarın Yazıları